ایــــن جــــــمعه های بی خبری را جواب کن
بــشکن حــصار فـــاصـــله ها، را شتاب کن
بندی بزن بر این شکسته دلی عصر جمعه را
یــا نـــــرخ دل شکسته گی ام را حساب کن
ربـــطی بـــه انـــتظار نـــــدار د نــــبودنــت
فـــکری بــه حــــال رابـــطه هـــای خراب کن
بـــرخـــیز و تــــازه کـــن بــــه تن خود بهار را
نـــیرنگ و رنـــگ هــــــای زمین را سراب کن
تاریــک و سـرد می گذرد روز و شب، شبی -
رخـــسار مـــاه وَشَت را بــــه قاب کن
دیــری ســت تشنه ایم ، وَ مخمور باده ایم
ایـــن جـــام را بــــه جرأت جانت شراب کن
نقـــبی بـــزن بـــه بعُد زمـــــان اتّــــصال را
آتـــشفشان رنـــج جـــهان را مـذاب کن
در این شب چراغ شکسته چه بی کسیم
ای چـــــلچراغ نـــو ر ، بـــیا انـــقلاب کن
دیــر ست.. . صـد کلام به یک بغض ناتمام
بـــشکن ، حــصار فاصـله ها را شتاب کن
(مرضیه اوجی)